Cook Robin Dopuszczalne ryzyko

ebook * pobieranie * download * do ÂściÂągnięcia * pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dotarła do wysypanego żwirem placyku.Tu musiała zwolnić.Do tej poryw panice nawet nie poczuła, że biegnie boso.Ale zetknięcie z drobnymi kamyka-mi uzmysłowiło jej to boleśnie.Teraz posuwała się czymś w rodzaju marszobiegu.Kierowała się do bocznego wejścia, ale gdy zbliżyła się do atrapy mostu zwodzo-nego, zauważyła, że wejście frontowe jest szczęśliwym zbiegiem okolicznościotwarte na oścież.Ciężko dysząc wpadła do środka.Przebiegła przez ciemny hol do wielkiegosalonu, gdzie przez wysokie południowe okno sączyła się słaba poświata.Były toświatła pobliskiego miasta odbite od nisko sklepionej pokrywy chmur.Kim planowała przejść przez jadalnię do kuchni, a stamtąd do skrzydła dlasłużby, ale nie dotarła daleko, gdy nagle zderzyła się z Eleanor.Mokra koszulanocna z białej koronki oblepiała ją niczym druga skóra.Kim stanęła jak wryta, na chwilę sparaliżowana strachem.Wiedziała teraz, żemiała rację: to ją widziała, jak biegła przez pole.Kim już miała ją ostrzec przedEdwardem, ale gdy w półmroku zobaczyła jej twarz, słowa uwięzły jej w gar-dle.Miała ten sam niewymownie przerażający wyraz co twarz Edwarda, kiedy goobudziła.Co gorsza, usta Eleanor były umazane krwią, jakby przed chwilą jadłasurowe mięso.Zderzenie z Eleanor kosztowało Kim utratę przewagi nad Edwardem.Wpadłdo pomieszczenia, spazmatycznie łowiąc powietrze.Zawahał się.W półmrokumierzył Kim dzikim spojrzeniem.Mokre włosy oblepiały jego czaszkę.Miał nasobie tylko bawełnianą koszulkę i spodenki gimnastyczne, jedno i drugie uwalanebłotem.Kim odwróciła się do niego.Zmiana, jaka w nim zaszła, jeszcze raz zaparła jejdech w piersiach.Rysy były niby te same, a jednak kompletnie inne, zniekształ-cone przez zwierzęcą wściekłość.Ruszył ku niej, ale nagle znów się zatrzymał, spostrzegłszy swoją współpra-cowniczkę.Chwilowo przestał zwracać uwagę na Kim i zaczął podkradać się doEleanor.Gdy dzieliła ich już tylko odległość ramienia, ostrożnie podniósł głowę,odrzucił ją nieco do tyłu i zaczął węszyć.Eleanor zrobiła to samo.Powoli krążyliwokół siebie.Kim wstrząsnął dreszcz.Miała wrażenie, że wszystko to dzieje się w koszmar-nym śnie, że ma przed oczyma dwie dzikie bestie, które spotkały się w dżungli288i badają, które jest łowcą, a które ofiarą.Korzystając z ich zaabsorbowania sobą.Kim zaczęła się powoli wycofywać.Gdy zobaczyła, że ma wolną drogę do jadalni, zerwała się do biegu.Gwałtownyruch zaalarmował tamtych dwoje.Jakby gnani pierwotnym instynktem drapieżni-ka rzucili się w pościg.Przebiegając jadalnię Kim chwyciła od stołu kilka krzeseł i rzuciła za siebie,w nadziei że przeszkodzi swoim prześladowcom.Dało to lepszy skutek, niż przy-puszczała.Nieoczekiwana przeszkoda zupełnie ich zaskoczyła i, jakby nie umielizareagować na zmianę warunków, wpadli prosto na nie.Z ohydnym, nieludzkimwrzaskiem runęli na podłogę.Ale ta pułapka nie zatrzymała ich na długo.GdyKim przekraczała próg skrzydła dla służby, rzuciła szybkie spojrzenie przez ra-mię i zobaczyła, że oboje są znów na nogach i niepomni siniaków prą naprzód,odrzucając krzesła z drogi.Nie zwalniając biegu, Kim zaczęła wzywać pomocy.Dopadła schodów.Cią-gle krzycząc pognała na piętro.Bez wahania pchnęła drzwi do pokoju, który, jakwiedziała, zajmował Fran�ois.Leżał w łóżku i spał przy zapalonym świetle.Kim podbiegła do łóżka wołając go po imieniu.Potrząsnęła nim gorączkowo,ale się nie obudził.Kim krzyknęła jeszcze głośniej i znów chciała nim szarpnąć,gdy nagle zamarła.Mimo skrajnej paniki skojarzyła, że i Edwarda tak trudno byłodobudzić.Cofnęła się.Fran�ois z wolna otworzył oczy.Jego twarz, tak samo jak twarzEdwarda, uległa upiornej przemianie.Oczy mu się zwęziły, a górna warga skur-czyła się, obnażając zęby.Z jego gardła wydobył się nieludzki ryk.W sekundęprzeistoczył się w bezrozumną, rozszalałą bestię.Kim obróciła się gwałtownie, chcąc uciec z pokoju, ale w tej chwili Edwardi Eleanor pojawili się w drzwiach blokując wyjście.Bez chwili wahania skręciłaprzez drzwi przejściowe do należącego do apartamentu małego saloniku i stamtądwydostała się na korytarz.Dopadła klatki schodowej, wbiegła na następne piętroi wpadła do innego zamieszkanego pokoju.Zatrzymała się w progu, przytrzymując otwarte drzwi.Na podłodze siedzieliprawie nadzy Curt i David, cali w błocie.Z włosów ściekała im woda.Najwyraz-niej przed chwilą wrócili z dworu.Przed nimi leżał rozszarpany kot.Twarze ich,podobnie jak twarz Eleanor, były uwalane krwią.Kim zatrzasnęła drzwi.Usłyszała kroki tamtych na schodach.Obróciwszy się,otworzyła inne drzwi, do głównej części zamku.Dobrze, że znała teren.Przebiegła całą amfiladę.Jako że okna wychodziły na południe, było tu tro-chę światła, tak samo jak w wielkim salonie.Dzięki temu udawało jej się omijaćstoliki, krzesła i sofy.Ale pędząc na złamanie karku pośliznęła się na dywani-ku i huknęła w drzwi prowadzące do skrzydła gościnnego.Chwilę zmagała sięz klamką; udało się! Korytarz był pogrążony w ciemnościach, ale Kim wiedziała,że nie ma tu mebli, i pobiegła na oślep.289Nagły ból uprzytomnił jej, że wpadła na niespodziewaną przeszkodę.Jakiśstół wbił się jej w brzuch.Straciła równowagę i upadła przy akompaniamencieogłuszającego łoskotu [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
rozszczep.opx.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL