[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Czemu zatem nie był to grot włóczni, która przebiła święty bok?  spytał Poeta. Czyż nie powiedziałeś przedtem, że do sali wszedł paz
, który niósł krwawiącą włócz-nię? Otóż to, i widzę nie jednego, lecz trzech paziów z włócznią, z której płyną strużkikrwi.I potem ubranego jak biskup mężczyznę z krzyżem w dłoni, niesionego w lek-tyce przez czterech aniołów.Stawiają jego fotel przed srebrnym stołem, na którym leżyteraz włócznia.Potem para dziewcząt, które niosą tacę z uciętą i skąpaną we krwigłową mężczyzny.Potem biskup, który odprawia nabożeństwo nad włócznią i podnosihostię, a na niej ukazuje się wizerunek dziecka! Włócznia jest cudowna, to znak władzy,gdyż jest znakiem mocy! Nie, z włóczni sączy się krew, lecz krople spadają do kielicha i jest to dowód cudu,o którym mówiłem  powiedział Boron. To takie proste. I na jego twarzy poja-wił się uśmiech. Dajmy temu pokój  rzucił zmartwiony Baudolino. Zostawmy Gradalisi idz
my dalej. Przyjaciele moi  rzekł wówczas rabbi Solomon chłodnym głosem, jaki przystoiczłowiekowi, który będąc żydem, niezbyt się przejmuje świętą relikwią  przesadą wy-103daje mi się, by ksiądz przekazywał od razu w darze przedmiot tak znacznej wagi.A pozatym, jeśliby ktoś przeczytał list, mógłby poprosić Fryderyka o pokazanie tego cudu.Nie możemy jednak wykluczyć, że opowieści, które usłyszeliśmy z ust Kyota i Boro-na, już gdzieś krążyły, wystarczyłoby więc jakieś napomknienie, by ten, kto chce zrozu-mieć, zrozumiał.Nie piszcie o Gradalisie, nie piszcie o kielichu, użyjcie jakiegoś mniejścisłego terminu.Tora o najwznioślejszych sprawach nigdy nie mówi dosłownie, leczzgodnie z sekretnym sensem, który czytelnik winien odgadywać po trochu i który mabyć zrozumiany, bo taka jest wola Najwyższego, oby Z
więty był błogosławiony, dopieroprzy końcu czasów. Powiedzmy więc, że wysyła mu szkatułę, skrzynię, arkę, powiedzmy accipe istamveram arcam, przyjmij tę prawdziwą szkatułę. Całkiem niez
le  przyznaÅ‚ rabbi Solomon. Te sÅ‚owa odsÅ‚aniajÄ… i jednoczeÅ›niezasÅ‚aniajÄ….I otwierajÄ… drogÄ™ do caÅ‚ego kÅ‚Ä™bowiska interpretacji.PrzystÄ…pili z powrotem do pisania.Jeżeli zechcesz przybyć do naszej dziedziny, oddamy ci najwiÄ™kszy i najgodniejszy z naszychdworów i bÄ™dziesz radowaÅ‚ siÄ™ naszymi bogactwami.A jeÅ›li zechcesz wrócić do swego króle-stwa, obsypiemy CiÄ™ nimi, mamy ich bowiem pod dostatkiem.PamiÄ™taj o SÄ…dzie Ostatecznym,a nigdy nie zgrzesz.Po tym pobożnym przypomnieniu ksiÄ…dz przystÄ…piÅ‚ do opisu swojej potÄ™gi. %7Å‚adnej pokory  zalecaÅ‚ Abdul. Przecież ksiÄ…dz zostaÅ‚ wyniesiony na takiewyżyny, że może pozwolić sobie na gest peÅ‚en pychy.Możemy to sobie wyobrazić.Baudolino nie znaÅ‚ żadnego wÄ™dzidÅ‚a.I dyktowaÅ‚.Ówdominus dominatium przewyższaÅ‚ potÄ™gÄ… wszystkich królów na ziemi, a jego bogac-twa byÅ‚y nieskoÅ„czone, siedemdziesiÄ™ciu dwóch królów pÅ‚aciÅ‚o mu trybut, jego rozka-zów sÅ‚uchaÅ‚y siedemdziesiÄ…t dwie prowincje, aczkolwiek nie wszystkie chrzeÅ›cijaÅ„skie w ten sposób satysfakcjÄ™ dostaÅ‚ rabbi Solomon, gdyż w królestwie znalazÅ‚y swe miej-sce także rozproszone pokolenia Izraela.WÅ‚adza ksiÄ™dza rozciÄ…gaÅ‚a siÄ™ na troje Indii,jego terytoria siÄ™gaÅ‚y po najdalsze pustynie, aż po wieżę Babel.Co miesiÄ…c przy stoleksiÄ™dza podawano siedmiu królom, sześćdziesiÄ™ciu dwóm diukom oraz trzystu sześć-dziesiÄ™ciu piÄ™ciu hrabiom, a na co dzieÅ„ zasiadaÅ‚o do stoÅ‚u dwunastu arcybiskupów,dziesiÄ™ciu biskupów, patriarcha od Z
więtego Tomasza, metropolita Samarkandy i arcy-kapłan Suzy. Czy nie za dużo tego dobrego?  spytał Solomon. Nie, nie  zapewnił Poeta. Chodzi o to, żeby papieża i bazyleusa Bizancjumżółć zalała.I dodaj, że ksiądz ślubował odwiedzić z wielkim wojskiem Z
więty Grób i za-dać klęskę wrogom Chrystusa.Będzie to potwierdzeniem słów Ottona, a poza tym za-104mknie usta papieżowi, gdyby zechciał wystąpić z zarzutem, że nie udało mu się jednakprzekroczyć Gangesu.Jan spróbuje jeszcze raz i dlatego warto zabiegać o odnalezieniego i zawarcie z nim przymierza. Podsuńcie mi teraz jakieś pomysły bo muszę wiedzieć, jakie stworzenia żyjąw królestwie Jana  poprosił Baudolino. Powinny się tam znalez
ć słonie, wielbłądyjedno i dwugarbne, hipopotamy, pantery, onagry, białe i rude lwy, nieme cykady, gryfo-ny, tygrysy, lamie, hieny, wszystko, czego się u nas nigdy nie zobaczy i z czego każdy, ktowyprawi się tam na polowanie, może mieć drogocenne skóry.A dalej ludzie, jakich niktnie widział, lecz znani z ksiąg o naturze rzeczy i wszechświata. Określani mianem Sagittarius, ludzie rogaci, fauny, satyry, pigmeje, psiogłowi, ol-brzymi wysocy na czterdzieści łokci, jednoocy  podpowiedział Kyot. Doskonale, doskonale, zapisuj, Abdul, zapisuj!  wykrzykiwał Baudolino.Jeśli chodzi o całą resztę, wystarczyło wykorzystać to, co wymyślono i powiedzianow poprzednich latach  oczywiście dorzucając stosowne upiększenia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rozszczep.opx.pl