Goodkind Terry Pierwsze prawo magii

ebook * pobieranie * download * do ÂściÂągnięcia * pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odwróciła się, gdy dotknął jejramienia, na spokojnej twarzy nie malowały się żadne emocje. Tak mi przykro, Kahlan. Nie przepraszaj przerwała mu. Twemu bratu chodziło o ciebie, nieo mnie. O mnie? Jest o ciebie zazdrosny. Złagodniała. Michael nie jest głupcem, Ri-chardzie.Wiedział, że byłam z tobą, i był zazdrosny.Richard ujął dłoń Kahlan i poprowadził dziewczynę alejką, byle dalej od domubrata.Był na niego wściekły i jednocześnie się tego wstydził.Miał uczucie, żezawiódł ojca. To go nie usprawiedliwia.Jest Pierwszym Rajcą i ma to, o czym tylkomożna zamarzyć.%7łałuję, że go nie powstrzymałem. Nie chciałam, byś to zrobił.Sama musiałam położyć temu kres.On pragniewszystkiego, co twoje.Gdybyś go powstrzymał, uznałby, że musi mnie zdobyć.A tak, przestałam go interesować.Nawiasem mówiąc, zranił cię znacznie bardziej,opowiadając o waszej matce.Czy chciałbyś, żebym wówczas wystąpiła w twojejobronie?Richard opuścił oczy.Odpędził gniew. Nie, nie chciałbym.To nie twoja sprawa.Mijali coraz skromniejsze, coraz gęściej pobudowane, lecz zawsze czyściutkiei dobrze utrzymane domki.Tu i tam dokonywano przed zimą drobnych napraw,korzystając ze sprzyjającej pogody.Powietrze było przejrzyste i rześkie, suche,co zapowiadało chłodną noc, noc akurat na ogień z brzozowych szczap, pachną-cy, lecz niedający za dużo ciepła.Dziedzińce za białymi ogrodzeniami ustąpiłymiejsca ogródkom przed małymi, oddalonymi od drogi domkami.Richard zerwałliść ze zwieszającej się nad dróżką gałęzi dębu. Sporo wiesz o ludziach.Jesteś bardzo spostrzegawcza, natychmiast sięorientujesz, czemu postępują tak, a nie inaczej.34 Po prostu zgaduję. Kahlan wzruszyła ramionami. Czy to dlatego cię ścigają? Chłopak darł liść na kawałeczki.Poczekała,aż na nią spojrzy, i dopiero wtedy odpowiedziała. Zcigają mnie, bo się boją prawdy.Ty się jej nie obawiasz i to jeden z po-wodów, dla których ci ufam.Richard się uśmiechnął.Spodobała mu się odpowiedz dziewczyny, choć niecałkiem ją zrozumiał. O mało co mnie nie kopnęłaś w kostkę, prawda? Taaak. Uśmiechnęła się szeroko, spoważniała i znów się uśmiechnę-ła. Wybacz, Richardzie, lecz na razie musisz mi zaufać.Im więcej byś wiedział,tym większe niebezpieczeństwo by ci groziło.Przyjazń mimo to? Jasne. Chłopak odrzucił resztki liścia. Ale kiedyś wszystko mi opo-wiesz? Jeśli tylko będę mogła, to na pewno.Obiecuję. Wspaniale! rzekł radośnie. W końcu jestem Poszukiwaczem prawdy.Kahlan zatrzymała się nagle, złapała Richarda za ramię i okręciła ku sobie.Oczy miała szeroko rozwarte. Dlaczego to powiedziałeś? Co? %7łe jestem Poszukiwaczem prawdy? To Zedd mnie tak zawsze nazywa.Mówi, że w każdym wypadku pragnę poznać istotę sprawy, i dlatego nazywa mniePoszukiwaczem prawdy.Bo co? zdziwił się chłopak, a oczy mu się zwęziły. Nieważne odparła Kahlan i poszła dalej.Richard wyczuł, że poruszył drażliwy temat.I, jak zwykle, zapragnął sięwszystkiego dowiedzieć.Polują na nią, bo się boją prawdy, myślał, ona zaś sięzdenerwowała, kiedy nazwał siebie Poszukiwaczem prawdy.Pewno dlatego takzareagowała, bo się o niego bała. Możesz mi przynajmniej powiedzieć, kim oni są? Ci, którzy ci? ścigają?Kahlan szła obok niego bez słowa, patrząc prosto przed siebie.Richard niewiedział, czy odpowie na jego pytanie, lecz w końcu to uczyniła. To zwolennicy wielkiego nikczemnika.�w niegodziwiec to Rahl Posępny.Nie pytaj więcej, proszę.Nie chcę o nim myśleć.Rahl Posępny.Przynajmniej znam jego imię, pomyślał Richard.Słońce póznego popołudnia skryło się za wzgórza Lasów Hartlandzkich, po-wietrze ochładzało się powoli, a Kahlan i Richard wędrowali poprzez łagodnewzniesienia, porośnięte lasem liściastym.Milczeli.Chłopak i tak nie miał ochotyna rozmowę, ręka go bolała i w głowie mu się kręciło; kąpiel i wygodne, ciepłełóżko oto, czego pragnął.Lepiej oddam jej łóżko, pomyślał, a sam się prze-śpię w ulubionym, skrzypiącym fotelu.Też będzie wygodnie.Dzień był długi,męczący, wszystko go bolało.Gdy dotarli do brzozowego zagajnika, skierował dziewczynę na szlak, któryprzebiegał w pobliżu jego domu.Richard patrzył, jak szła przed nim, rozrywa-35jąc przegradzające ścieżkę pajęczyny i zdejmując porozrywane niteczki z twarzyi rąk.Chłopak nie mógł się doczekać, kiedy dotrze do domu.Zabierze nóż i innerzeczy, o których przedtem zapomniał, i jeszcze coś, coś bardzo ważnego, co dałmu ojciec.Ojciec uczynił go strażnikiem tajemnicy, opiekunem sekretnej księgi.Dał mutakże coś, co miało udowodnić prawdziwemu właścicielowi księgi, iż nie zostałaskradziona, lecz ocalona i bezpiecznie przechowywana: trójgraniasty, szeroki natrzy palce ząb.Richard nanizał go na skórzany rzemyk, żeby zawsze nosić na szyi,lecz bezmyślnie zostawił w domu, tak jak i nóż.Bardzo pragnął znów mieć przysobie ów ząb bez niego ojciec mógłby zostać uznany za złodzieja, tak jak topowiedział Michael.Wyżej, za obszarem nagiej skały, świerki wypierały dęby, brzozy i klony.Zniknęło zielone poszycie lasu, ziemię pokrywał brązowy kobierzec z igieł.Ri-chard ujął rękaw szaty Kahlan i pociągnął dziewczynę do tyłu. Ja pójdę przodem.Popatrzyła nań i usłuchała bez słowa.Przez następne pół godziny zmniejszylitempo.Richard uważnie obserwował ziemię i każdą gałązkę w pobliżu ścieżki.Zatrzymał się u stóp grani, ostatniej przed jego domem; przysiedli przy kępiepaproci. Co cię niepokoi? Może to nic takiego odszepnął lecz ktoś szedł szlakiem tego popołu-dnia. Podniósł spłaszczoną sosnową szyszkę, przyjrzał się jej i odrzucił. Skąd wiesz? Pajęczyny. Chłopak popatrzył w górę stoku. Na ścieżce nie ma żad-nych pajęczyn.Ktoś szedł tędy i je porozrywał.Pająki nie miały czasu ich napra-wić. Czy jeszcze ktoś mieszka na krańcu szlaku? Nie, nikt.To mógł być po prostu jakiś wędrowiec.Lecz ten trakt nie jestzbyt często używany.Kahlan ze zdumieniem zmarszczyła brwi. Kiedy szłam przodem, było tu mnóstwo pajęczyn.Wciąż je musiałam zdej-mować z twarzy i z rąk. Właśnie o tym mówię szepnął Richard. Tamtą ścieżką nikt dzisiajnie szedł.Za to tutaj nie ma żadnych pajęczyn. Jak to możliwe? Nie wiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
rozszczep.opx.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL