[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Samapoddaje się magicznym wpływom, które my nazywamy "sugestią tłumu".Pragnienia,tęsknoty i rzeczywista siła tysięcy ludzi jest gromadzona w umyśle każdej obecnej jednostki.Człowiek, który przychodzi na takie spotkanie z wątpliwościami i wahaniem, opuszcza jekorzystnie wzmocniony: stał się członkiem społeczności.Narodowosocjalistyczny ruch niemoże nigdy ignorować tego faktu.ROZDZIAA VIIWalka z siłami czerwonych W latach 1919-1920, a także w roku 1921 osobiście uczestniczyłem w tak zwanychburżuazyjnych spotkaniach.Cokolwiek dowiedziałem się o tych prorokach burżuazyjnegoświata i rzeczywiście nie zdziwiłem się, gdy zrozumiałem, dlaczego oni przykładali tak małąwagę do mówionego słowa.Uczestniczyłem także w spotkaniach demokratów, niemieckichnacjonalistów, niemieckiej partii ludowej i bawarskiej partii ludowej (Bawarska PartiaCentrum).To, co uderzyło mnie na początku, to trwała jednomyślność publiczności.Prawiewszyscy, którzy brali udział w takich demonstracjach, byli zwolennikami partii.Brak byłodyscypliny i w sumie wyglądało to bardziej na karciane spotkanie niż zgromadzenie ludzi,którzy właśnie przeprowadzali rewolucję.Mówcy robili wszystko, co w ich mocy, abyutrzymać tę pokojową atmosferę.Wygłaszali oni czy jeszcze lepiej, większość z nich czytałaprzemówienia w stylu zręcznego artykułu prasowego czy też rozprawy naukowej unikającwszelkich silnych wrażeń, tu i tam wprowadzano kiepski żart, na których w odpowiedzigentlemani na podium obowiązkowo parskali rubasznym śmiechem - nie głośno, lecz zrezerwą.Po trzech kwadransach takiego zebrania, które przerywane było odgłosem kogośwychodzącego lub brzękiem naczyń noszonych przez kelnerkę, lub też ziewaniem wieluosób spośród słuchaczy, cała publiczność drzemała jakby w rodzaju transu.Na zakończenieprzewodniczący nawoływał do niemieckiej patriotycznej pieśni.Na tym spotkanie kończyło się, każdy śpieszył do wyjścia.Jeden na piwo, inny dokawiarni, a jeszcze inny po prostu na świeże powietrze.Narodowosocjalistyczne spotkania nie były w żaden sposób "pokojowymi".Faledwóch poglądów na świat ścierały się ze sobą i spotkania nie kończyły się przemielaniemnudnej, patriotycznej pieśni, ale fanatycznymi wybuchami popularnej i nacjonalistycznejpieśni.Od początku było ważne, aby na naszych spotkaniach wprowadzić ślepą dyscyplinę iustanowić całkowitą władzę przewodniczącego.A mieliśmy na naszych spotkaniach bojowych przeciwników - zwolenników CzerwonejFlagi.Przychodzili zawsze w zwartych grupach z kilkoma agitatorami pomiędzy sobą i nakażdej twarzy można było wyczytać: "mamy zamiar wszystko dzisiaj wygarnąć!" Zebraniewisiało na włosku i tylko energia przewodniczącego, surowe, szorstkie traktowanie przeznaszą straż, udaremniło intencje naszych przeciwników - ci ostatni mieli powód, aby się nanas złościć.Wybraliśmy czerwień dla naszych plakatów po dokładnym i starannymrozważeniu.Naszą intencją było zirytowanie lewicy, doprowadzenie ich do wściekłości isprowokowanie do przyjścia na nasze spotkania - nie tylko w celu przekonania ich, alerównież po to, aby mieć szansę porozmawiania z nimi.Potem nasi oponenci przystępowali do wygłaszania apeli kierowanych do"świadomego klasowo proletariatu", aby przychodził tłumnie na nasze spotkania i uderzyłswoją "proletariacką pięścią" w "monarchistyczną, reakcyjną agitację" reprezentowaną przeznas.Nasze spotkania były od początku wypełnione robotnikami, jeszcze na trzykwadranse przed ich rozpoczęciem.Przypominały beczkę prochu gotową do wybuchu wkażdej chwili po przytknięciu zapałki.Ale zawsze było odwrotnie.Ludzie przychodzili jakowrogowie, a odchodzili może nie przygotowani do przyłączenia się do nas, ale w każdymrazie w refleksyjnym nastroju i gotowi do krytykowania i badania zgodności naszych doktryn.Wtedy pojawiały się słowa: "proletariusze! unikajcie spotkań nacjonalistycznychagitatorów!" Podobnie niezdecydowaną taktykę można było obserwować w czerwonej prasie.Ludzie stali się ciekawi naszego ruchu.Nagle zmieniła się taktyka stosowana wobecnas i przez pewien okres byliśmy traktowani jak prawdziwi kryminaliści występujący przeciwludzkości
[ Pobierz całość w formacie PDF ]