[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rand podnosił się ze zdziwieniem. Mat?Mat rzucił nieszczęśliwe spojrzenie i zaczął zdrapywać błoto ze swego płaszcza. Ty się chyba naprawdę zamieniasz w człowieka z miasta, Cały ranek śpisz, a po-tem wpadasz na ludzi. Podniósł się z ziemi, spojrzał na swoje ubłocone dłonie, mruk-nął coś i otarł je o płaszcz. Słuchaj, nigdy nie zgadniesz kogo właśnie widziałem.198 Padana Faina  powiedział Rand. Skąd wiedziałeś? Rozmawiałem z nim, ale potem uciekł ode mnie. A więc tro. Mat urwał, aby czujnie rozejrzeć się dookoła, ale tłum mijał ichobojętnie.Rand ucieszył się, że przyjaciel nauczył się choć trochę uważać. Więc jed-nak go nie dopadły.Zastanawiam się więc, dlaczego tak bez słowa opuścił Pole Emon-da? Pewnie jak zaczął biec, to nie mógł się zatrzymać, dopóki nie dotarł aż tutaj.Ale cze-mu dalej ucieka?Rand kręcił głową. Wiem tylko, że boi się M.to jest pani Alys. Niełatwo było się cały czas pilno-wać. Nie chce, żeby wiedziała, że on tu jest.Kazał mi obiecać, że jej nic nie powiem. Cóż, ja też nie zdradzę tej tajemnicy  powiedział Mat. Sam bym wolał, żebynie wiedziała, gdzie ja jestem. Mat?  Przechodnie nadal nie zwracali na nich uwagi, ale Rand zniżył na wszel-ki wypadek głos i przysunął się do niego bliżej. Mat, czy tobie tej nocy śnił się jakiśkoszmar? O człowieku, który zabił szczura?Mat zapatrzył się na niego szeroko rozwartymi oczami. Więc ty też?  spytał wreszcie. Perrinowi też się chyba to śniło.Wybadałem gorankiem, ale.Na pewno tak.Krew i popioły! Teraz ktoś nas zmusza, żebyśmy śnili o ta-kich rzeczach! Rand, wolałbym, aby nikt nie wiedział, gdzie jestem. W oberży znalez
li dziś mnóstwo martwych szczurów. Gdy to mówił, nie bał sięjuż tak, jak przedtem.Właściwie nic już nie czuł. Miały poprzetrącane grzbiety.W uszach dz
wiÄ™czaÅ‚ mu wÅ‚asny gÅ‚os.JeÅ›li jest chory, to bÄ™dzie musiaÅ‚ iść do Moira-ine.Nawet siÄ™ nie przejÄ…Å‚ na myÅ›l, że może być leczony JedynÄ… MocÄ… i to go zdziwiÅ‚o.Mat odetchnÄ…Å‚ gÅ‚Ä™boko, zdjÄ…Å‚ pÅ‚aszcz i rozejrzaÅ‚ siÄ™ zastanawiajÄ…c, w którÄ… stronÄ™mogÄ… pójść. Co siÄ™ z nami dzieje, Rand? Co to jest? Nie wiem.ChcÄ™ poprosić àoma o radÄ™.Czy powiedzieć o tym.komuÅ› innemu. Nie! Tylko nie jej.Może jemu tak, ale nie jej.Rand zdziwiÅ‚ siÄ™, sÅ‚yszÄ…c jego zawziÄ™tość. WiÄ™c mu uwierzyÅ‚eÅ›?Nie musiaÅ‚ mówić, o kogo mu chodzi, grymas na twarzy Mata potwierdziÅ‚, że przy-jaciel go zrozumiaÅ‚. Nie  powiedziaÅ‚ wolno Mat. To wszystko jest ryzykowne.Jeżeli jej powiemy,a on kÅ‚amaÅ‚, to może nic siÄ™ nie stanie.Może.Ale może on sam w naszych snach wystar-cza.nie wiem. UrwaÅ‚, by przeÅ‚knąć Å›linÄ™. JeÅ›li jej nie powiemy, to może nam siÄ™znowu coÅ› przyÅ›nić.Szczury, nie szczury, sny sÄ… lepsze od.PamiÄ™tasz, co staÅ‚o siÄ™ z pro-mem? Ja twierdzÄ™, że powinniÅ›my trzymać jÄ™zyk za zÄ™bami.199 Zgoda. Rand przypomniaÅ‚ sobie prom i groz
by Moiraine, ale wszystko to wy-dawało mu się bardzo odległe. Niech tak będzie. Perrin nic nie powie, prawda?  utwierdzał się Mat, przestępując z nogi na nogę. Musimy do niego wrócić.Jeśli on jej coś powie, to ona się domyśli reszty.Mogę sięo to założyć.Chodz
my.%7łwawo zmieszał się z tłumem.Rand stał bez ruchu, odprowadzając go wzrokiem,dopóki Mat nie zawrócił i nie schwycił go.Poczuwszy dotyk, zamrugał, potem poszedłposłusznie za nim. Co z tobą?  spytał Mat. Masz zamiar znowu spać? Chyba się zaziębiłem  wyjaśnił Rand.Głowę miał prawie tak ciężką i tak pustąjak bęben. Może dostaniesz rosołu, kiedy wrócimy do oberży  powiedział Mat.Nie przestawał mówić, podczas gdy przedzierali się przez zatłoczone ulice, a Randusiłował słuchać i nawet co jakiś czas wtrącał słowa i odpowiadał, przychodziło mu tojednak z trudem.Nie był zmęczony i nie chciał spać.Odnosił wrażenie, że cały czas pły-nie.Przyłapał się w pewnej chwili, że opowiada Matowi o Min. Sztylet z rubinem, co?  powiedział Mat. To mi się podoba.Ale nie rozumiemtego oka.Jesteś pewien, że ona nie zmyślała? Mnie się wydaje, że skoro ona jest jasno-widzem, to powinna wiedzieć, co to wszystko oznacza. Nie powiedziała, że jest jasnowidzem  poprawił go Rand. Ja wierzę, że onawidzi różne rzeczy.Pamiętasz, jak wyszliśmy z łaz
ni, to widzieliśmy ją rozmawiającąz Moiraine.I ona wie, kim jest Moiraine.Mat skrzywił się [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rozszczep.opx.pl