Prus Lalka II (2)

ebook * pobieranie * download * do ÂściÂągnięcia * pdf

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dużo mówiono o nim, i pani Stawka zaczęła się nim interesować jakoprzedmiotem publicznej ciekawości.Gdy zaś jeden ze znajomych powiedział o Wokulskim: "To człowiekdiabelnie energiczny ", pani Stawskiej podobał się frazes: "diabelnie energiczny", i postanowiła lepiejprzypatrzeć się Wokulskiemu.Z tą intencją nieraz zachodziła do sklepu.Parę razy wcale nie znalazła tam Wokulskiego, raz widziałago, ale z boku, a raz zamieniła z nim parę słów i wtedy zrobił na niej szczególne wrażenie.Uderzył jąkontrast pomiędzy zdaniem: "diabelnie energiczny", a jego zachowaniem się; wcale nie wyglądał nadiabelnego, był raczej spokojny i smutny.I jeszcze dostrzegła jedną rzecz: oto - miał oczy wielkie irozmarzone, takie rozmarzone."Piękny człowiek!" - pomyślała.Pewnego dnia w lecie zetknęła się z nim w bramie domu, gdzie mieszkała.Wokulski spojrzał na niąciekawie, a ją ogarnął taki wstyd, że zarumieniła się powyżej oczu.Była zła na siebie za ten wstyd i zaten rumieniec i długi czas miała pretensję do Wokulskiego, że tak ciekawie na nią spojrzał.Od tej pory nie mogła ukryć zakłopotania, ile razy wymawiano przy niej to nazwisko; czuła jakiś żal,nie wiedziała jednak, czy do niego, czy do siebie? Ale najprędzej do siebie, gdyż pani Stawska nigdy donikogo nie.czuła żalu; a wreszcie - cóż on temu winien, że ona jest taka zabawna i bez powoduwstydzi się?.Gdy Wokulski kupił dom, w którym mieszkała, i gdy Rzecki za jego wiedzą zniżył im komorne, paniStawska (lubo jej wszyscy tłomaczyli; że bogaty właściciel nie tylko może, ale nawet ma obowiązekzniżać komorne) poczuła dla Wokulskiego wdzięczność.Stopniowo wdzięczność zamieniła się w podziw,gdy począł bywać u nich Rzecki i opowiadać mnóstwo szczegółów z życia swojego Stacha.- To nadzwyczajny człowiek! - mówiła jej nieraz pani M�siewiczowa.Pani Stawska słuchała w milczeniu, lecz powoli doszła do przekonania, że Wokulski jest najbardziejnadzwyczajnym człowiekiem, jaki istniał na ziemi.Po powrocie Wokulskiego z Paryża stary subiekt częściej odwiedzał panią Stawską i robił przed niącoraz poufniejsze zwierzenia.Mówił, rozumie się, pod największym sekretem, że Wokulski jestzakochany w pannie Aęckiej i że on, Rzecki, wcale tego nie pochwala.W pani Stawskiej zaczęła budzić się niechęć do panny Aęckiej i współczucie dla Wokulskiego.Już wówczas przyszło jej na myśl, ale tylko na chwilę, że Wokulski musi być bardzo nieszczęśliwy i żemiałby wielką zasługę ten, kto by wydobył go z sideł kokietki.Pózniej spadły na panią Stawską dwie duże klęski: proces o lalkę i utrata zarobków.Wokulski nie tylkonie wyparł się znajomości z nią, co przecież mógł zrobić, ale jeszcze uniewinnił ją w sądzie i ofiarowałjej korzystne miejsce w sklepie.Wówczas pani Stawska wyznała przed samą sobą, że ten człowiek obchodzi ją i że jest jej równiedrogim jak Helunia i matka.Odtąd zaczęło się dla niej dziwne życie.Ktokolwiek przyszedł do nich, mówił jej wprost albo zogródkami o WokuIskim.Pani Denowa, pani Kolerowa i pani Radzińska tłomaczyły jej, że Wokulski jestnajlepszą partią w Warszawie; matka napomykała, że Ludwiczek już nie nie, a zresztą choćby żył, niezasługuje na jej pamięć.Nareszcie Rzecki a każdą bytnością opowiadał, że jego Stach jestnieszczęśliwy, że trzeba go ocalić; a ocalić go może tylko ona.- W jaki sposób?.- zapytała, sama niedobrze rozumiejąc, co mówi.- Niech go pani pokocha, to znajdzie się sposób - odparł Rzecki.Nie odpowiedziała nic, ale w duszy robiła sobie gorzkie wyrzuty, że nie potrafi kochać Wokulskiego,choćby chciała.Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.Wprawdziemyślała wciąż o Wokulskim podczas zajęć sklepowych czy w domu; czekała jego odwiedzin, a gdy nieprzyszedł, była rozdrażniona i smutna.Często śnił jej się, ale to przecie nie miłość; ona nie jest zdolnado miłości.Jeżeli miałaby powiedzieć prawdę, to już nawet męża przestała kochać.Zdawało jej się, żewspomnienie o nieobecnym jest jak drzewo w jesieni, którego opadają liście całymi tumanami i zostajetylko czarny szkielet."Gdzie mnie tam do kochania! - myślała.- We mnie już namiętności wygasły."Rzecki tymczasem wciąż wykonywał swój chytry plan [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl
doc.pisz.pl
pdf.pisz.pl
rozszczep.opx.pl

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL