[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego zapewniam cię, że szatan, kusząc w ten sposóbzakonników, sprowadził wielu z nich z drogi doskonałości.Ich posłuszeństwo w tensposób pojęte, ma bardzo małą wartość w oczach Boga, ponieważ słuchając przełożonychkierują się wspomnianymi względami.Jeżeli nie zadasz sobie gwałtu, aby tak się usposobić, by ci było zupełnie obojętne,przynajmniej według twego własnego uczucia, jakiego masz przełożonego, w żadensposób nie staniesz się człowiekiem duchowym i nie wypełnisz dobrze swych ślubów.TRZECIA PRZESTROGA13.Trzecia przestroga zmierza wprost przeciw szatanowi.Polega ona na tym, byś sięstarał z całego serca upokarzać w słowach i czynach, ciesząc się z dobra innych, jakby zeswego własnego, pragnąc serdecznie, aby we wszystkim innych nad ciebie przenoszono;tym bowiem sposobem zwyciężysz zło dobrem, odrzucisz daleko szatana i posiądzieszwesele ducha.Staraj się ćwiczyć w tym, zwłaszcza względem osób mniej sobie miłych.Jeśli tego niezachowasz - bądz
pewny, że nie osiągniesz prawdziwej miłości ani też w niej niepostąpisz.Pragnij też raczej być pouczany przez wszystkich, niż - choćby najmniejszegoze wszystkich - nauczać.PRZECIW SAMEMU SOBIE I PODST
POM ZMYSA
OWOZ
CI14.Następujące trzy przestrogi musi zachować każdy, kto pragnie zwyciężyć samegosiebie i swą zmysłowość, trzeciego swego nieprzyjaciela.PIERWSZA PRZESTROGA15.Pierwsza przestroga jest ta, byś był przekonany, że po to tylko przyszedłeś doklasztoru, by cię wszyscy ćwiczyli i urabiali.Aby się zatem uwolnić od niedoskonałości iniepokojów, jakich może ci nastręczyć usposobienie lub postępowanie zakonników, i dlaosiągnięcia pożytku z każdego wydarzenia, uważaj wszystkich w klasztorze zapowołanych do tego, by cię urabiać, co też w istocie jest prawdą.Jedni mają cię ćwiczyćsłowami, drudzy uczynkami swymi, inni znowu myślami przeciwko tobie, a ty masz byćpowolny temu ich działaniu, tak jak figura, którą też jeden rzez
bi, drugi maluje, a trzeciwyzÅ‚aca.JeÅ›li tego nie zachowasz jak należy we współżyciu ze współbraćmi zakonnymi,nie osiÄ…gniesz Å›wiÄ™tego spokoju i nie uwolnisz siÄ™ od wielu przeszkód i zÅ‚a.DRUGA PRZESTROGA16.Druga przestroga jest ta, abyÅ› nigdy nie zaniedbaÅ‚ żadnej pracy dlatego, że nieznajdujesz w niej smaku lub upodobania, jeżeli sÅ‚użba Boża wymaga, byÅ› jÄ… wykonaÅ‚.NieczyÅ„ też żadnej rzeczy dla samego tylko smaku i upodobania, jakie ona ci sprawia, lecz,jeÅ›li speÅ‚nić jÄ… trzeba, uczyÅ„ to z takim oderwaniem, jakby ci byÅ‚a niemiÅ‚a.Bez tegobowiem nie zdoÅ‚asz nabyć wytrwaÅ‚oÅ›ci i zwyciężyć swojej sÅ‚aboÅ›ci.TRZECIA PRZESTROGA17.Trzecia przestroga jest, aby czÅ‚owiek duchowy nie szukaÅ‚ nigdy smaku i przyjemnoÅ›ciw swoich ćwiczeniach i nie speÅ‚niaÅ‚ ich dla tego smaku, jaki w nich znajduje, jak również,by nie unikaÅ‚ tych ćwiczeÅ„ dla goryczy i niesmaku, jakie mogÄ… mu one sprawić.Owszem,winien je podejmować i szukać w nich zawsze trudu i umartwienia.W ten sposóbujarzmia swojÄ… zmysÅ‚owość - nie ma bowiem innego sposobu, by wyzbyć siÄ™ miÅ‚oÅ›ciwÅ‚asnej i nabyć miÅ‚oÅ›ci Bożej.9.CZTERY WSKAZÓWKI DLA PEWNEGO ZAKONNIKA, BY MÓGA
OSI
GN

DOSKONAA
OZ

Jezus, Syn Maryil.Prosił mnie Wasza Miłość o wiele, choć w krótkich słowach: by odpowiedzieć na to,trzeba by wiele czasu i papieru.Widząc się zaś w braku jednego i drugiego, postaram siękrótko podać niektóre tylko punkty czy wskazówki, które zawierają wiele treści i kto jewiernie zachowa, dojdzie do wielkiej doskonałości.Kto chce być prawdziwym zakonnikiem, kto pragnie wypełnić obowiązki stanu, którychwypełnienie przyrzekł Bogu, postępować w cnotach i cieszyć się pociechami i słodkościąDucha Z
więtego, nie zdoła tego osiągnąć, jeżeli nie będzie przestrzegał z naj usilniej sząpilnością czterech następujących wskazówek, jakimi są: rezygnacja, umartwienie,ćwiczenie się w cnotach, samotność materialna i duchowa.2.By zachować pierwszą wskazówkę, którą jest rezygnacja, potrzeba, abyś żył wklasztorze tak, jakby tam nikt inny nie żył.Nie mieszaj się więc ani słowem, ani myślą dotego, co się dzieje w klasztorze, ani do poszczególnych osób, nie zwracając uwagi na ichdobre czy złe strony i na ich usposobienie.I choćby świat miał runąć, nie mieszaj się dotego, by zachować spokój duszy.Przypomnij sobie żonę Lota, która dlatego, że odwróciłagłowę, by patrzeć i słuchać krzyków i wołań tych, którzy ginęli, zamieniła się w twardąskałę (Rdz 19, 26).Tego trzeba ci przestrzegać z wielką usilnością, bo przez to uwolniszsię od wielu grzechów i niedoskonałości i zachowasz uciszenie i spokój duszy z wielkąkorzyścią przed Bogiem i przed ludz
mi.Wskazówka ta ma takie znaczenie i ważność, iżwielu zakonników nie zachowując jej, nie tylko nie odniosło pożytku z wielu pełnionychcnót zakonnych, lecz ze złego postępowało w gorsze.3.By spełnić druga wskazówkę, którą jest umartwienie i skorzystać z niej, należy wyryćgłęboko w sercu tę prawdę, żeś nie po co innego przyszedł do klasztoru, tylko po to, by cięurabiali i ćwiczyli w cnocie, jak obrabia się i szlifuje kamień zanim się go wstawi wbudowę.Uważaj więc wszystkich w klasztorze za swych nauczy cieli, których Bógpostawił, by cię ćwiczyli i urabiali w umartwieniu.Jedni mają cię urabiać słowami,mówiąc to, czego nie chciałbyś słuchać; drudzy uczynkami, postępując w taki sposób, żetrudno ci to znieść; inni usposobieniem, przez które stają ci się niemili sami w sobie i wswych uczynkach; inni wreszcie myślami, w których cię nie poważają ani nie kochają.Wszystkie te umartwienia i przykrości musisz znosić z cierpliwością wewnętrzną i wmilczeniu dla miłości Bożej, rozumiejąc, że nie przyszedłeś do zakonu dla innej rzeczy,tylko po to, by cię ćwiczono i byś przez to stał się godnym nieba.Bez tego nie było po cowstępować do zakonu, lecz trzeba było pozostawać na świecie, szukając jego pociech,jego zaszczytów, wzięcia i wygód.4.Ta druga wskazówka jest konieczna dla zakonnika, aby mógł wypełnić powinnościswego stanu, dojść do prawdziwej pokory, pokoju wewnętrznego i radości DuchaZ
więtego.Bez tego zaś nie będzie wiedział, co to jest być zakonnikiem, ani po coprzyszedł do zakonu.Nie będzie szukał Chrystusa, lecz siebie samego, nie zazna pokojuduszy ani nie uniknie grzechów i niepokojów.Nie zabraknie bowiem do tego sposobnościw klasztorze i Bóg nie chce, by ich zabrakło; wprowadzając bowiem tam dusze, by jedoświadczać i oczyszczać jak złoto w ogniu i pod młotem - nie chce usuwać prób idoświadczeń pochodzących czy to od ludzi i szatana, czy to od ucisków i opuszczenia.Wtych rzeczach powinien się ćwiczyć zakonnik, starając się znosić je z cierpliwością izgadzając się z wolą Bożą.Kto by zaś nie chciał tych prób znosić, tego Bóg zamiastumocnić w próbie, musiałby odrzucić jako takiego, co nie chciał dz
wigać krzyża zcierpliwością.Wielu zakonników z powodu niezrozumienia tego ponosi wiele zła i kiedyśw dniu obrachunku będzie zawstydzonych.5 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rozszczep.opx.pl