[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przepraszam bardzo  wtrącił z szacunkiem Cutwell.Zdjął kapelusz i trzymał go na sposób meksykański.TAK?  zapytał Z
mierć z roztargnieniem. To nie ta, proszę pana.Myśli pan o jakiejś innej twarzy.JAK CI NA IMI
?171 Cutwell.Jestem magiem, proszÄ™ pana.JESTEM MAGIEM, PROSZ
PANA, powtórzył drwiąco Z
mierć.ZAMILKNIJ,MAGU. Tak, proszę pana. Cutwell cofnął się o krok.Z
mierć zwrócił się do Ysabell.WYTA
UMACZ SI
, CÓRKO.DLACZEGO POMAGAA
AZ
TEMU DURNIOWI?Ysabell dygnęła lękliwie. Ja.ja go kocham, ojcze.Tak myślę. Naprawdę?  zdumiał się Mort. Nic nie mówiłaś! Jakoś nie było okazji.Ojcze, on nie chciał.MILCZ.Ysabell spuściła głowę. Tak, ojcze.Z
mierć obszedł biurko i stanął przed Mortem.Przyglądał mu się przez długą chwilę.A potem błyskawicznym ruchem uderzył chłopca w twarz, powalając go na podło-gę.ZAPRASZAM CI
DO SWEGO DOMU, powiedział.UCZ
CI
, KARMI
, UBIE-RAM, DAJ
MO%7Å‚LIWOZ
CI, O JAKICH CI SI
NIE Z
NIA
O, A TY TAK MI ODPA
A-CASZ? UWODZISZ MOJ
CÓRK
, ZANIEDBUJESZ SA
U%7Å‚B
, WYWOA
UJESZW RZECZYWISTOZ
CI P
KNI
CIA, NA ZALECZENIE KTÓRYCH TRZEBA STU-LECIA! TWOJE NIEPRZEMYZ
LANE DZIAA
ANIA SKAZAA
Y TWOICH TOWARZY-SZY NA POT
PIENIE.NICZYM INNYM BOGOWIE SI
NIE ZADOWOL
.KRÓT-KO MÓWI
C, MÓJ CHA
OPCZE, NIE NAJLEPSZY POCZ
TEK PIERWSZEJ PRA-CYMort usiadÅ‚ z wysiÅ‚kiem, trzymajÄ…c siÄ™ za policzek.PaliÅ‚ go zimno, niczym lodowakometa. Mort  rzekÅ‚.TO MÓWI! A CO MA DO POWIEDZIENIA? MógÅ‚byÅ› ich puÅ›cić  oÅ›wiadczyÅ‚ Mort. To nie ich wina.Wmieszali siÄ™ przy-padkiem.MógÅ‚byÅ› przestroić.DLACZEGO MIAA
BYM TO ROBI
? TERAZ NALE%7Å‚
DO MNIE. Będę o nich walczył  ostrzegł Mort.SZLACHETNY PORYW.Z
MIERTELNICY WALCZ
ZE MN
BEZ PRZERWY.ZWALNIAM CI
.Mort wstał.Pamiętał, jak to jest być Z
mierciÄ….PochwyciÅ‚ to uczucie, pozwoliÅ‚ mu wy-rwać siÄ™ na powierzchniÄ™.NIE, rzekÅ‚.ACH.ZATEM WYZYWASZ MNIE JAK RÓWNY?172Mort przeÅ‚knÄ…Å‚ Å›linÄ™.Przynajmniej teraz jasno widziaÅ‚ drogÄ™ przed sobÄ….Kiedy czÅ‚o-wiek zstÄ™puje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno okreÅ›lony kierunek. JeÅ›li to konieczne.A gdybym zwyciężyÅ‚.JEZ
LI ZWYCI
%7Å‚YSZ, ZYSKASZ POZYCJ
, KTÓRA POZWOLI CI ROBI
, CO ZE-CHCESZ, zapewnił Z
mierć.CHODy
ZA MN
Wyminął chłopca i wkroczył na korytarz.Pozostała czwórka spojrzała na Morta. Jesteś pewien, że wiesz, co robisz?  spytał Cutwell. Nie. Nie zdołasz pokonać pana  westchnął Albert. Możesz mi wierzyć. Co się stanie jeśli przegrasz?  chciała wiedzieć Keli. Nie przegram  odparł Mort. W tym cały problem. Ojciec chce, żeby wygrał  wtrąciła z goryczą Ysabell. Chcesz powiedzieć, że pozwoli Mortowi zwyciężyć?  zdziwił się Cutwell. Och nie.Nie pozwoli mu.Po prostu chce, żeby wygrał.Mort kiwnął głową.Podążając za ciemną figurą Z
mierci pomyślał o nieskończo-nej przyszłości, o służbie niezbadanemu i tajemniczemu celowi zaplanowanemu przezStwórcę, o życiu poza Czasem.Nie mógł mieć pretensji, że Z
mierć chciałby zrezygno-wać z tej posady.Mówił, że kości nie są obowiązkowe, ale może przestanie mu na tymzależeć? Czy wieczność wyda się czasem bardzo długim? Czy wszystkie życia  z oso-bistego punktu widzenia  będą dokładnie tej samej długości?Cześć, zabrzmiał głos w jego głowie.Pamiętasz mnie? Jestem tobą.To ja cię w towplątałem. Dzięki  mruknął z goryczą.Pozostali spojrzeli na niego zaskoczeni.Możesz wyjść z tego, pocieszył głos.Masz wielką przewagę.Byłeś nim, a on nigdy niebył tobą.Z
mierć przemaszerował korytarzem do Długiej Komnaty.Z
wiece zapłonęły posłusz-nie, gdy tylko stanął w drzwiach.ALBERCIE. Słucham, panie.PRZYNIEZ
KLEPSYDRY Tak, panie.Cutwell złapał starca za rękę. Jesteś magiem  syknął. Nie musisz robić, co ci każe! Ile masz lat, chłopcze?  zapytał łagodnie Albert. Dwadzieścia. Kiedy będziesz w moim wieku, inaczej spojrzysz na wolność wyboru. Obejrzał173się na Morta. Przykro mi.Mort dobył miecza.Ostrze było prawie niewidoczne w blasku świec [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

rozszczep.opx.pl